Bazı New England kışları, nispeten ılıman sıcaklıklar veya en azından aşırı soğuk eksikliği ile karakterizedir. Bununla birlikte, sıcaklıkların rekor kırma seviyelerine yakın olması da nadir değildir.
Aşırı soğuk dönemlerden sonra, Yeşil Sanayi'deki pek çok kişi, bu sıcaklıkların manzara bitki materyalleri üzerindeki etkisini sorar. Bu tür bir soru her zaman kesin olarak cevaplamak zordur. Kesinleşmek için çok fazla değişken var. Soğukta hasar, bitki türüne, yaşına, bitkinin genel enerjisine ve saha ve toprak özelliklerine göre değişir. Yine de, ağaçlar ve çalılar için olası hasarın gözden geçirilmesi bu alanda faydalı olabilir. Oluşabilecek hasarların çoğunun, yeni büyüme başladığında bahara kadar belirginleşmeyeceğini unutmayın. O zamana kadar, birçok kişi, özellikle yumuşak bir baharda soğuk bir tıkanmayı unutmuş olacak ve baharda görünür hasarı aşırı kış olaylarıyla ilişkilendiremeyebilir.
Potansiyel soğuk yaralanma ile ilgili bir tartışmaya devam etmeden önce, ortadan kaldırılabilecek bazı faktörler vardır. Birincisi, önceki düşüşün hava şartlarının bitkilerin sertleşmesini tercih etmesi durumunda, bitkiler düzgün şekilde sertleştirilmediğinden, soğuk yaralanmanın kış ortasında oluşabileceği olasılığı daha düşüktür. Soğuk havanın başlamasından önce sıcak bir dönem oluştuğunda, bitkilerdeki fizyolojik değişikliklerin sertliğin azalmasına neden olma ihtimali artar.
Soğuğun doğal bitki örtüsü üzerindeki doğal ortamlarında herhangi bir etkisi varsa, çok fazla olması muhtemel değildir. Yerli bitkilerin coğrafi aralığı, ortalama sıcaklıklar değil, aşırı sıcaklıklar tarafından belirlenir. Bunu söylemekle birlikte, normal yaşam alanlarından çok farklı topraklar ve çevresel faktörlerin bulunduğu kentsel veya banliyö peyzajlarına ekilen yerli türlerin, bu egzotik habitatlar tarafından dayatılan bitkiler üzerindeki streslerden dolayı soğuk yaralanmalara maruz kalabileceği tamamen mümkündür.
Massachusetts doğa manzaralarında kullanılan en orman süs bitkileri yerli olmayan türlerdir. Hemşirelik işletmecileri ve peyzaj müteahhitleri, devletin belirli bölgelerindeki her türün hayatta kalabilirliğini belirlemek için dayanıklılık değerlerine güvenirler. Derecelendirmeler genellikle USDA tarafından tanımlanan dayanıklık bölgelerindeki türlerin saha denemelerine dayanıyor. Sertlik bölgeleri, aşırı düşük sıcaklıkların değil, ülkenin belirli bir bölgesi için ortalama düşük sıcaklıklarla belirlenir. Bu nedenle, Zone 6 alanına hardy derecelendiren bir tür dikmek, bitki aşırı sıcaklıklara maruz kaldığında hayatta kalmayı garanti etmez. Belli bir bölgeye marjinal derecede dayanıklı olan bu türler özellikle soğuk yaralanmaya karşı savunmasızdır. İlkbaharda bitki sorunlarını değerlendirirken bunu aklınızda bulundurun.
Kar kapağı da önemli bir faktördür, çünkü kök sistemlerini korumaya yardımcı olabilecek doğal izolasyon sağlar. Önemli derecede kök öldürme, peyzaj bitkilerinin hayatta kalabilirliğini kesinlikle etkileyecektir. Kesin olarak, bitkilerin köklerinin sürgünlerden çok daha az dayanıklı olduğu bilinmektedir. Bununla birlikte, toprak kendiliğinden iyi bir yalıtkandır ve çoğu kışın toprağı, bitki hayatta kalmayı sağlamak için kökler için yeterli koruma sağlar. Donaldıktan sonra, toprak sıcaklığı en azından 6 inçten daha büyük derinliklerde oldukça sabit kalır. Düşük sıcaklıklar kökleri etkilerse, öldürülecek yüzeyin en yakın kökleri olur. Öldürülen kökler, besleyici köklerdir, çünkü bunlar genellikle yüzeyin en yakınındadır. Zarar miktarı birçok faktöre bağlı olacaktır: kök sertliği, türler için köklenme derinliği, toprak dokusu (soğuk yanıt olarak en kök öldürme kil topraklar yerine kumlu topraklarda görülüyor gibi) ve malç varlığı veya yokluğu . Kış mevsiminde besleyici köklerin ölümünün olağandışı olmadığı da belirtilmelidir. Kozlowski ve Pallardy (Odunsu Bitkiler Fizyolojisi1997.Akademik Baskı) "soğuk aylar boyunca küçük köklerin en büyük ölüm oranı meydana geldiğini" belirtiyor. Bu nedenle, soru, köklerin öldürüldüğü değil, ne ölçüde öldürüldüğü değil. Bu cevap normalde ilkbaharda belirgindir.
Manzara bitkilerinin kökleri, çevredeki toprak tarafından düşük sıcaklıklara karşı bir miktar koruma sağlarken, yer üstü ekiciler veya konteynerlerdeki bitkilerin kökleri daha az korunmaktadır. Kabın içindeki köklerin tamamı soğuktan doğrudan yaralanabilir veya ölebilir.
Köklere en büyük zararı, don olaylarının bir sonucu olarak gerçekleşebilir. Donduğunda oluşan toprağın kaldırılması, kökleri parçalayabilir. Ağaçsız tarıma elverişsiz ağaçlar ve çalılar, geniş çapak alma köklerinin bulunmaması nedeniyle donmaya maruz kalma yaralanmalarına daha yatkındır.
Düşük sıcaklıklara doğrudan tepki veren bitkilerin yer üstü kısımlarına hasar miktarı, köklere verilen hasar kadar belirsizdir. Köklerde olduğu gibi, ateş yaralanması genellikle ilkbahara kadar belirginleşmez.